Hoe voelt een migraine aanval?

Een tijd geleden vroeg ik jullie naar jullie ervaringen omtrent een migraine aanval. Hoe voelt een migraine aanval precies en wat ervaar je? Elke migraine aanval is weer anders maar er zijn onderling ook weer veel overeenkomsten wat migraine onderscheid van andere vormen van hoofdpijn. Het is soms erg moeilijk om aan anderen uit te leggen hoe hevig zo'n aanval kan zijn en dat je dan volledig uitgeschakeld bent. In dit artikel gaan we dieper in op wat een migraine aanval inhoud waarbij we ook jullie reacties en ervaringen hebben gebruikt.

Uit het niets word ik duizelig waarbij ik niet meer kan staan of lopen. Binnen een minuut moet ik snel naar een toilet om over te geven. De hoofdpijn is zo erg dat ik stil en bewegingloos in een donkere kamer moet liggen. Zonder een zetpil blijf ik overgeven. 

Ik heb vaak zoveel pijn dat praten of überhaupt woorden vormen al een hele opgave zijn. de duur van de aanval varieert van een halve dag tot vier volle dagen. Na de aanval stort ik in, dan komt de diarree en ben ik doodmoe. Ik heb 1 tot 2 dagen nodig om te herstellen. 

Een migraine aanval
Migraine is geen hoofdpijn, het is een chronische hersenziekte die in aanvallen komt. Iemand die een migraineaanval heeft, voelt zich enkele uren tot enkele dagen erg ziek. Naast de hevige hoofdpijn, komen ook misselijkheid en braken voor. De hoofdpijn zit meestal aan een kant van het hoofd en men beschrijft deze als kloppend of bonzend. Pijn aan beide kanten van het hoofd komt ook voor. Tijdens een aanval ben je vaak overgevoelig voor licht, geluid en geuren. Sommige mensen ervaren aura's. 

Ik ben afgekeurd en een sociaal leven heb ik zo goed als niet meer. Dat heeft mentaal een hele grote impact op me.

Psychisch heeft het een grote impact. Je wilt je niet aanstellen en doorgaan. Zeker ten opzichte van je kinderen.  Je voelt je zo vaak schuldig wanneer je weer een aanval hebt en dat ene spelletje doen al teveel is. 

Aura's
15% van de mensen met migraine, ervaren aura's voor of tijdens een aanval.  Zo'n aura kan 10 minuten tot een uur duren. Kenmerken van een aura kunnen zijn: gezichtsvelduitval, tintelingen aan een kant van het lichaam, krachtverlies, zien van lichtflitsen, vlekken of sterretjes en spraakstoornissen. 

Een eerste kenmerk van een opkomende aanval is mijn gedrag dat verandert. Ik word kattiger, kan minder hebben en ben erg moe. Daarna komt de aura en vervolgens de echte pijn. na een aanval ben ik totaal gesloopt en heb ik een dag of twee nodig om te herstellen. En omdat ik chronische migraine heb, begint deze cyclus erg snel weer van voren af aan. 

Ik voel me afgesloten van de werkelijkheid en voel me mentaal niet aanwezig. Ik praat warrig en ben niet scherp.

Mijn migraine

Mijn aanvallen hebben onderling wat verschillen. Soms is het hele heftige hoofdpijn waarbij ik met een icepack op bed moet liggen. Ik kan dan niet goed tegen geluid, licht en geuren. Vaak gaan aanvallen gepaard met vreselijke misselijkheid waarbij ik in sommige gevallen moet overgeven. Ik moet dan stil blijven liggen in bed en hoop dat ik niet hoef te plassen. Bij zeer heftige aanvallen kan het gebeuren dat ik niet meer duidelijk kan spreken en soms zelfs niet meer kan lopen. Mijn lichaam valt dan als het ware uit.  Hartkloppingen en trillen kunnen ook optreden. 

De ene aanval duurt enkele uren, een andere aanval kan wel een paar dagen aanhouden.  In die gevallen of wanneer het heel erg is, neem ik dan een triptaan maar wanneer deze is uitgewerkt, gaat de aanval weer verder. Na een aanval ben ik altijd ontzettend moe en voel ik me mentaal afgestompt. Ik heb chronische migraine, wat betekent dat ik zo'n 20 aanvallen per maand heb in combinatie met dagelijkse hoofdpijn. Angst voor een volgende aanval, ligt dan steeds weer op de loer. 

Ik kan niks anders meer dan ellendig in mijn bed liggen met een emmertje naast me. Heel de dag spugen en janken van de pijn.

Alleen in mijn bed, soms destructieve gedachten. Hopend dat ik niet hoef te plassen en kan blijven liggen. Wetende dat beweging voor meer pijn zorgt, sta ik in slow motion op en schuifel richting badkamer met mijn arm beschermend om mijn hoofd geslagen. Het helpt niet en de eerste golf van misselijkheid komt vanuit mijn enkels omhoog en de huid op mijn nek en rug staat strak. Dan komt de explosie in mijn hoofd waarbij ik even het zicht verlies. Soms moet ik spugen. Ik ga zitten, plas en ga terug naar bed met tranen achter mijn ogen. 

De sociale omgeving

Veel mensen begrijpen niet hoe hevig een migraine aanval kan zijn. Mensen vergelijken het met een gewone hoofdpijn of een katertje, maar dit is totaal iets anders. Dit onbegrip maakt het voor patiënten erg moeilijk om zich ziek te melden op het werk of afspraken met vrienden af te zeggen. Je krijgt opmerkingen zoals: 'En paracetamol, werkt dat niet?' of 'misschien moet je even een frisse neus halen' of 'Misschien werkt wat afleiding juist wel'.  Ook al zijn deze opmerkingen goed bedoelt, je hebt er niks aan en je voelt je onbegrepen. Openheid van zaken kan dan ooit verschil maken. Leg uit wat er gebeurt met je tijdens zo'n aanval of laat hen dit artikel lezen!

Mijn linkerschouder en linkerkant van mijn nek beginnen pijn te doen. Ik kan vreselijk geïrriteerd of depri worden. Of ik word zo moe dat ik amper nog kan praten. Ik word lichtschuw en omdat mijn migraine chronisch is, heb ik bijna voortdurend last van fel licht.   

Mijn hoofd staat op ontploffen, alsof er iemand met een hamer voortdurend op ramt. Elk geluidje gaat door merg en been; een startende auto, gemiauw van een kat, mensen die praten of een bliepje van een telefoon. Soms verlies ik een deel van mijn zicht, licht voelt alsof iemand een mes in mijn ogen steekt. Aura's, lichtflitsen of zo duizelig dat ik me bij elke beweging ergens aan vast moet houden.  

Tijdens een aanval heb ik gedachten zoals 'ik spring in de sloot of uit het raam als die verrekte pijn maar weggaat'. Ik zou dit nooit doen, zelfs niet toen ik vorig jaar nog vijf dagen per week zulke aanvallen had. Maar die gedachten spoken wel rond op zulke momenten. 

Reacties

Deze reacties die hier vermeld staan, zijn nog maar een greep van alle reacties die binnenkwamen. Ik moest een selectie maken, wat erg moeilijk was. Door al deze reacties werd nog maar eens duidelijk hoeveel mensen aan deze rotziekte lijden en dat je dus echt niet de enige bent!

Jullie zijn zo dapper en zo sterk!

Bron: allesoverhoofdpijn.nl & facebookreacties.